Hejka Czytelnicy. Ostatnio napisałam, o byłym. Przyznam się szczerze. Trochę mi się obudziły uczucia... Chciałam mu pomóc. Wspierać, bo zrozumiałam, że chce się z nią rozstać. Uwierzcie mi, tak to wyglądało... Kiedy ze mną gadał...
Tak bardzo go kochałam... Że jak napisał, to myślałam... Że wrócimy do siebie... Byście też tak pomyśleli. Jestem samotna od 3 lat. I daję się ponieść fantazji.
No i okazało się "pogodziliśmy się". Trochę mi przykro się zrobiło. Nie płakałam, jak to mam w zwyczaju. Teraz kuźwa nie dałam się. Jak to było lata temu. Napisałam swoje...
Na koniec mnie zablokował. Co za dzieciak, haha!
Jestem taka, że wyciągam rękę. No i później cierpię. Bo narobię sobie nadziei.
Chcę każdemu pomagać! Dlatego nie odmówiłam pomocy. Ale zawsze na tym gównianie wychodzę. Chciałam być psychologiem. Ale to nie jest raczej dla mnie. Bo ja się bardzo angażuję. Psycholodzy, tak nie robią. Nie wiem, czy to we mnie jest problem? Kurde może ja potrzebuję psychologa? Taa ja, haha :P. Znowu mnie wkurzy, znowu mam wyprosić? Teraz jestem starsza. Nie wiem, jak to by się skończyło, haha. Dajcie spokój ;). Jestem silna baba! Dam radę! Nie złamiecie mnie gnoje!!! ;). Co to jest zawód miłosny? Porównując do rehabilitacji po sepsie... Wiecie co to jest? To jest gówno, nie ma porównania!
Wiecie co, jak do mnie piszą. To tylko w sprawach sercowych. A to jest, mój czuły punkt. Bo ja nie mogę znaleźć faceta. Wiem, że to przez wózek... No cóż, nie zmienię tego... Coś się nie podoba, to wypier...aj!
Po tym poście przeszedł mi nerw ;).
PS. Nie róbcie takich głupstw.
Pozdrawiam Was Kochani Czytelnicy.
Aleksandra Sarol.
ZACHĘCAM DO OBSERWACJI BLOGA.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.