Wspomnienie ❤️

 Cześć Czytelnicy. Wczoraj wyskoczyło mi wspomnienie na Facebooku. Z moim Bratem. 

To zdjęcie zrobiliśmy w 2013 roku. Na Facebooka wystawiłam w 2017 roku. Paweł nigdy nie chciał robić zdjęć, bo nie lubi. Ale w 2013, byłam już taka inna. Sami zobaczcie co zrobili ze mną w Ameryce po pierwszym pobycie. 

Tylko i aż naprawili mój wygląd. A mowa? Zaczynałam mówić, ale niewyraźnie. Brat dał się namówić na zdjęcie. Kto by odmówił takiej chorej? Z Siostrą dużo robiłam zdjęć, ale jeszcze nie wyskoczyło. 

Wtedy w moim życiu było dużo bólu. Ale nie było tak źle. Bo miałam Rodzinę obok. 

Oczywiście płakałam... Bo nie rozumiałam tej choroby... Niby miałam chodzić, bo lekarz powiedział mi prosto w oczy "do 10 lat". Ludzie po sepsie chodzą. Ale raczej sepsa nie uszkodziła ich tak bardzo. Mi ustały już nerki, wątroba... Tylko pracował mózg, na szczęście. I serce pod respiratorem. 

Ludzie może myślą, że sepsa to jest zawsze taka sama. Jestem dowodem, że sepsy są różne. 

Ale nauczyłam się żyć na wózku. Wózek pokazał kto Przyjaciel, a kto... Sami dokończcie. 

Brak mi słów kończę już.

Miłej niedzieli.

Pozdrawiam Wszystkich Czytelników.

Aleksandra Sarol.